Kalah Instructor Course in Zuid-Afrika

CENTURION (Zuid-Afrika), 25.02.2019 – Na een zware week trainen heeft Jair met succes de Kalah Instructor Course Level 1 afgerond. Kalah is een realistische vechtmethodiek die gericht is op effectief en efficient overleven van gewelddadige situaties en is constant in ontwikkeling door de Israëlische ex-commando Idan Abolnik en zijn team. Lees hier het (uitgebreide) verslag!

Eerste Contact

Als leraar ben je altijd op zoek naar verdieping en verbreding van je kennis. Zo kwam op een dag een interessante video voorbij op Facebook van ene Idan Abolnik. Hij had een uitgesproken mening over hoe tegenwoordig zelfverdediging wordt “verkocht” en demonstreerde direct waarom die methoden volgens hem de plank misslaan in de realiteit. De oplossingen die hij aandroeg waren “simpel” en effectief, met de waarschuwing dat niks in de realiteit “simpel” is als het op zelfverdediging aankomt. Bovendien toonde hij aan dat ze ook werken onder echte weerstand (in contrast met het gros van de zelfverdedigingsexperts die alles op meewerkende trainingspartners demonstreren).

Helaas miste ik de boot toen Abolnik een seminar gaf in Nederland in 2017, dus eind oktober 2018 greep ik de kans. Dit weekend was voldoende om me te doen inzien dat hier veel kennis en kunde te halen viel. Het plan werd gesmeed om de instructeurscursus te gaan volgen. Na een omweg werd het de week van de voorjaarsvakantie.

Geland

Na een soepele vlucht haalt Kalah instructeur Jan me zaterdagavond 16 februari rond 22.30u. op van Tambo International Airport, Johannesburg (Zuid-Afrika). Jan kwam net terug van een weekje in de bush, waar hij had gewandeld en geleefd van het land. Zijn woeste baard maakt het plaatje af. In de auto komt het leven in Zuid-Afrika ter sprake. Hoewel het land ontzettend veel moois te bieden heeft: gewelddadige criminaliteit komt hier vele malen vaker voor dan in het veilige Nederland.

Geweld & Garage Pie

Ter illustratie vertelt Jan dat er in zijn wijk in Pretoria, vlakbij het politiebureau, gemiddeld vijf keer per week een home invasion plaatsvindt. Dat is niet zomaar een inbraak, maar een inbraak door een soort SWAT team, bestaande uit criminelen. En Pretoria, universiteitsstad en de bestuurlijke hoofdstad van het land, is relatief rustig in vergelijking met Johannesburg. Daar haalt roofmoord op klaarlichte dag midden in een drukke straat het nieuws al bijna niet meer. Er opereren syndicaten geleid door oud-militairen. Ze weten waar ze mee bezig zijn en werken samen met onderbetaalde (politie-)ambtenaren. Inside jobs gebeuren hier aan de lopende band, zoals de populaire overvallen op geldtransporten.

Omdat er zowat niks meer open is zo laat op de avond, rijden we langs een tankstation, waar ik wordt ingewijd in de geneugten van de Garage Pie. Dit legendarische pasteitje smaakte goed, ondanks het niet geringe risico op ellende in mijn naïeve gestel.

Lotgenoten

In het hotel in Centurion, gelegen tussen Pretoria en Johannesburg, ontmoet ik mede-cursist Caspar. Hij gaat aan de slag met de Tactical Farmers Instructor Course. Op het platteland is het namelijk allemaal een graadje heftiger. Als reactie huurt de plattelandsgemeenschap beveiligingsbedrijven in die al dan niet met vrijwilligers c.q. burgerwacht de boel in de gaten houden, omdat die vaak sneller ter plaatse zijn dan de politie. Hij brengt me tussen neus en lippen ook op de hoogte van de epidemische street justice in de grootstedelijke randgebieden, ooit onthaalt als een welkome oplossing voor het enorme politietekort.

Bij het ontbijt ontmoet ik de andere mede-cursist, Pascal, die zich op SWAT en Close Protection zal richten en bovendien al level 1 en 2 van de Kalah instructeurscursus die ik doe reeds achter de rug heeft. We praten over hoe heftig onze tijd hier zal zijn. Kalah is namelijk nogal intens. Eerlijk is eerlijk, na het seminar wist ik dat dit zwaar zou worden, maar ik moest die inschatting duidelijk omhoog schroeven.

We rijden een rondje om de omgeving te verkennen. In de wijk veel huizen met hekken van schrikdraad, prikkeldraad met scheermessen, hoge muren, dubbel hekwerk, etc.

We nemen alvast een kijkje bij de studio waar het allemaal gaat gebeuren. Het is altijd apart om ergens te komen waar je eigenlijk al zo bekend mee bent door social media, tv of film. Ik had dezelfde ervaring in New York. Maar dit was de Kalah studio van Idan Albonik. Morgen zou het allemaal gaan beginnen.

In het Diepe

Jan ontvangt ons iets voor 9 uur ’s ochtends. Normaal warm je op door alle voorgaande drills te herhalen, maar daar was nu uiteraard geen sprake van. Na een minimale warming up opende Jan door de principes van Kalah uit te leggen en te demonstreren.

We beginnen meteen met de situatie waarin je van voren wordt bedreigd met een geweer. Dan komt de dreiging van achteren. Vervolgens het pistool. Dit wordt het stramien voor de hele week: geweer, pistool, stok, kapmes, stoten, grepen, chokes en tot slot situaties op de grond passeren in de revue. Alles 360 graden (van voor, achter, en zijkant). Consistent leer je het voorgeschotelde probleem op te lossen vanuit de principes van Kalah.

Het mooie van Kalah is dat er eigenlijk maar een handjevol bewegingen zijn die je onder de knie moet krijgen. Dit maakt het iets waarschijnlijker dat je onder stress niet bevriest door teveel opties. Je leert je ego meteen de deur uit te gooien: een krachtmeting is het laatste wat je wilt in een situatie die je niet hebt gekozen. Je gebruikt nederige (lichaams)taal om de vijand geen gekke ideeën te geven en de kans van slagen van jouw verrassingselement te vergroten. Zodra die kans zich presenteert neem je resoluut het initiatief en houdt het totdat de motivatie van de agressor volledig is verdwenen. De principes van Kalah in een notendop.

Realiteit

De manier waarop er in Kalah gedrild wordt is op zich een bekend recept: je doet de actie eerst een paar keer langzaam, dan voer je het tempo op, dan ga je full aggression, zoals Idan het noemt. Dit proces herhaalt zich met nog één á twee oefeningen en dan komt er een stress test. Je wordt dan conditioneel onder handen genomen (bijvoorbeeld op je rug de zaal op en neer tijgeren met een heavy bag) om vervolgens te worden aangevallen. Je weet niet door wie, je weet niet hoe, je weet niet hoe vaak. Je bent gedesoriënteerd, het melkzuur komt uit je oren. Maar je moet reageren. En daar een paar setjes van, afhankelijk hoeveel drills je die dag meekrijgt. En als het niet lukt, dan ga je nog een keer.

Het resultaat is dat je op een gegeven moment vrijwel instinctief kunt reageren.

De dienst doende drill instructor herinnert je er in niet zachtzinnige termen constant aan waar het om gaat: leren overleven. Als je hier niet leert vechten voor je leven, hoe wil je het straks dan doen, als je onverhoopt in zo’n situatie terecht komt? Want het is een wereld van verschil; de luxe van een trainingsstudio met een instructeur die je moe maakt en zwaaiend met een nep pistool tegen je schreeuwt dat hij wil weten waar je kluissleutel ligt en waar vrouw slaapt, of dat het een gewetenloos persoon is die het écht op je gemunt heeft, met échte kogels.

Elke Dag Stuk

De tweede dag werkte ik vrijwel 1-op-1 met instructeur Herman, terwijl de andere cursisten door Jan onder handen werden genomen. Herman ziet er totaal niet gevaarlijk uit, maar mensen, die jongen verandert in een beest in een oogwenk. Een angstaanjagende bad guy als hij in zijn rol zit en ook een geweldige instructeur.

Vanaf donderdag kwam Idan zelf ook dagelijks langs, rechtstreeks uit een 10-daagse serie seminars en cursussen in Brazilië. Als je dacht dat Herman en Jan intens waren: Idan is andere koek. Mijn training was bijna zachtaardig, als ik zag hoe het er naast me aan toe ging.

Niet elke dag was even zwaar, maar je voelt je lichaam elke dag meer en meer. Kalah trainen is blessuregevoelig als gevolg van de trainingsintensiteit. Blauwe plekken, spierpijn, hoofdpijn… Maar desalniettemin zorgt iedereen ervoor dat niemand serieuze beschadigingen oploopt.

De Laatste Test

Op maandag 25 februari was het tijd voor de laatste stof, een revisie van alle voorgaande stof en de beruchte eindtest. Het weekend had ik rust gekregen van Idan om te herstellen. Na een uur trainen met Jan kondigt Idan aan zo met me te beginnen. Ik mag nog even water drinken.

Zodra ik opkijk staat Idan met zijn felle ogen voor me met een mes tegen mijn keel: het gaat los. Wat volgt is een barrage van uitputtingsoefeningen en aanvallen met het complete arsenaal. Mijn lichaam doet me halverwege de hartelijke groeten en wenst me veel succes met de rest van mijn wilskracht. Na elk rondje schreeuwt Idan de vraag of ik wil stoppen. Geen optie. Dan kondigt hij de laatste aanval aan. Ik geloof hem niet, maar het blijkt inderdaad afgelopen te zijn. Ik heb geen flauw idee hoe lang het allemaal geduurd heeft. “Kapot” dekt bij lange na niet de lading als omschrijving van hoe ik me op dat moment voel. Het is alsof mijn verzuring aan het verzuren is.

Eenmaal op adem mag ik mijn verhaal doen, hoe ik de week heb ervaren, hoe ik terugkijk op de eindtest, wat mijn plannen zijn voor de toekomst en praktische zaken als lesopbouw komen voorbij. Langzaam daalt het besef in dat ik het gered heb.

Traditie

Hoewel Kalah een moderne uitvinding is, is het in lijn met de traditie. Je leerde een aantal technieken en tactieken die met enige modificatie op vele situaties toepasbaar zijn als je de principes begrijpt. Dit is in wezen hoe de kata uit het Karate (en de daarvan afgeleide tuls uit Taekwon-Do) werkt: een laag “blok” kun je bijvoorbeeld op minstens 75 manieren gebruiken. Je deed daarom jaren over één of twee vormen en voor de toegewijde student koos de meester een geavanceerde vorm, passend bij de student. Pas toen karate werd gepopulariseerd en gestandaardiseerd kwamen al die kata’s verenigd in één curriculum, waarbij je bij elke nieuwe band weer een nieuwe kata meekreeg, een concept dat van het immens populaire judo werd overgenomen.

In China kende je de “binnen” en de “buiten” training van de oude Tai Chi meesters. De gevorderde toepassingen werden bewust binnen enkele families gehouden, elk met hun eigen vormen, die over generaties werden aangepast. Alleen de inner circle leerde écht alles. Voor de buitenwacht werden vormen moedwillig aangepast zodat de kennis niet in verkeerde handen zou vallen.

Moderne Tijden

Maar dit zijn moderne tijden en Idan publiceert zeer actief op zijn Facebookpagina hoe en waarom hij doet wat hij doet. In Kalah zijn geen banden, geen “Masters”. Hij heeft een ideëel doel, namelijk de overlevingskans van iedereen die hij (indirect) instrueert een klein beetje groter te helpen maken, mochten ze ooit in een gewelddadige situatie terechtkomen. Dat is in Nederland misschien minder waarschijnlijk, maar in Zuid-Afrika is de realiteit anders.

De Kalah principes zijn logisch: stel je vooral niet dreigend op, hou je omgeving in de gaten, neem controle over de vijand zodra je kan, zet de vijand in z’n achteruit en schakel het motief resoluut uit.

Die principes zie je terug in de tuls: je herkent een mogelijk gevaarlijke situatie (attentie: Charyot), je toont respect voor de vijand, je buigt maar houdt je ogen open (Kyong Ye) en je komt in de Junbi spirit, klaar voor actie (Si-Jak!), zoals Sabums Robert en Roy altijd vertellen in hun ITF Radix seminars. Naast de “actie” hand/arm, heb je altijd een actie met de andere hand/arm (bijvoorbeeld de dangi-son, die als functie heeft de ledematen van de vijand te controleren). Bijna alle technieken in de tuls zijn vooruit en zijn aanvallend (sorry, een “blok” is niet wat je waarschijnlijk denkt). Overigens zijn de technieken allemaal te herleiden tot bekende technieken uit de tuls (voor de freaks: spot de doo palmok makgi’s, doo bandalson makgi’s en dollimyo makgi’s!).

Verder is ook de manier van trainen vergelijkbaar met hoe de oude karatemeesters trainden. Eerst leer je de vorm, dan de toepassing van de technieken, dan leer je de principes doorgronden en vervolgens ga je ze testen. Funakoshi, de vader van het moderne karate (tevens karateleraar van ITF Taekwon-Do grondlegger Generaal Choi Hong Hi), schreef “Once a form has been learned, it must be practiced repeatedly until it can be applied in an emergency, for knowledge of just the sequence of a form in karate is useless“.

Warrior Spirit

Niet voor niets noemt Idan zijn pupillen warriors. De eindtest haal je alleen door je kop erbij te houden en je aan de principes te houden, die je er als het goed is in geramd hebt, maar vooral door niet op te geven. Ongeacht hoe fit je bent, ze gaan je tot dat punt krijgen waarop je je levenskeuzes in twijfel trekt. En dan moet je op wilskracht zien te overleven, mentaliteit.

De Toekomst

Hoe nu verder? Ik ging naar Zuid-Afrika met het idee: wat er ook gebeurt, ik zal met een berg ervaring terugkomen. Om te beginnen ga ik even uitgebreid bijkomen. Maar niet te lang, want zeer binnenkort gaan we aan de slag met Kalah bij Taekwon-Do School Amsterdam! In samenwerking met Idan en de Nederlands Kalah organisatie zullen de lessen in een passende vorm te worden gegoten. Ook zullen we kijken hoe ik mezelf als Kalah instructeur bij kan blijven spijkeren.

Zoals gezegd sluiten de Kalah principes naadloos op de tul principes aan en verwachten we hiermee onze lessen uiteraard mee te kunnen verrijken.

De eerste stap is gezet.

Jair Stenhuijs

Kalah Trainen?

Lees hier meer over wat Kalah precies inhoudt. Onze lestijden vind je hier en vraag direct een gratis proefles aan!